Een concurrerend automerk pleit voor het recht op onbereikbaarheid van medewerkers om burn-outs te voorkomen. Filosoof en academicus Johan Braekman neemt een jaar verlof zonder wedde om zijn échte werk te kunnen doen: reflecteren. Evenwicht tussen werk en privé … het thema is niet meer weg te denken uit de actualiteit.
Ook ik probeer elke dag heel wat balletjes in de lucht te houden. Gemakkelijk is het niet altijd, maar het lukt wonderwel. Maar ik merk wel een verschil met een decennium geleden: op een kwaliteitsvolle manier je tijd besteden wordt almaar belangrijker. Voor iedereen. Zowel persoonlijk als professioneel streven we naar quality time. Niet alleen willen we genoeg tijd om onszelf te ontplooien en bij onze familie en vrienden te zijn. Ook op het werk willen we onze tijd nuttig besteden en zoveel mogelijk nieuwe uitdagingen krijgen.
Natuurlijk wil iedereen het maximale uit zijn leven halen. We gaan nu heel anders om met onze tijd dan vroeger. We vullen onze loopbaan anders in, gaan op latere leeftijd opnieuw studeren, nemen tijdskrediet, willen enkele jaren minder werken … Flexibiliteit is de sleutel. Iedereen zou voor zichzelf moeten kunnen beslissen wat voor hem of haar de optimale balans is tussen werk en privé. Van een beter evenwicht worden trouwens niet alleen de werknemers zelf gelukkiger, ook de werkgevers plukken er de vruchten van. Want professionele zelfontplooiing en een aangename balans met het privéleven leiden tot gelukkigere medewerkers, daar ben ik van overtuigd. En hoe beter het evenwicht, hoe efficiënter de medewerker. Win-win!
Ik ben blij dat die work-life balance zo bespreekbaar is geworden en dat het taboe rond burn-outs stilaan wegebt. Iedereen kan dit meemaken. En natuurlijk moet je zelf op tijd op de rem gaan staan. Maar aan de andere kant helpt het enorm om een werkgever te hebben die oog heeft voor de balans. Of we daarmee alle smartphones in een kluisje op het werk moeten laten overnachten, is natuurlijk een andere zaak ;-).
